Als moeder en ondernemer heb ik het net als veel andere mensen druk. Ik kan als de beste mensen helpen en kinderen coachen en vertellen dat ontspannen zo gezond en nodig is om gelukkig te zijn maar zelf schiet het er nog wel eens bij in.
Ik merk de laatste tijd dat ik vol loop on dan vooral in m mijn hoofd. Ik merk dat ik er thuis niet altijd helemaal bij ben en ik begin last te krijgen van stress en onrust.
Dat zijn de eerste waarschuwingen van je lijf.
Mediteren vind ik heerlijk maar thuis lukt mij dat niet op de een of andere manier. Daar is altijd wel iets anders dat aandacht vraagt waardoor ik mij niet helemaal kan ontspannen.
Ik moet eerst uit mijn hoofd komen.
Bij mijn yogastudio worden regelmatig ademhaling sessies gehouden en toevallig 12 nov de eerste met een ijsbad a la Wim Hof. Er wordt gezegd dat je naast een immuun boost je tijdens het zitten een soort kalmte en rust ervaart. Alles verstilt omdat je helemaal gefocust bent op je lijf.
Rust en stilte dus. Uit het hoofd en in het lichaam. Dat wilde ik.
Ik merkte dat hoe dichter het bij hoe meer smoesjes ik in mijn hoofd begon te bedenken. Maar ik wilde meer ontspanning en uit mijn hoofd dus no-way dat ik niet zou gaan.
Voordat je het ijsbad in stapt ga je eerst de een ademhaling sessie doen die al bijzonder genoemd kan worden. Er kunnen tijdens het ademen allerlei trauma’s naar boven komen of emoties en sommigen zien zelfs de meest fantastische dingen zoals indianen. Iedereen heeft trauma’s en de meeste mensen slaan dit op in het lichaam. Omdat de meeste mensen oppervlakkig ademen kan het lichaam nooit helemaal ontspannen waardoor het trauma opgeslagen blijft.
Daar was ik stiekem ook een beetje bang voor. Ik wilde niet tussen vreemden met verkrampte handjes liggen kraaien of andere rare dingen doen. Dat viel gelukkig reuze mee.
Je begint onder begeleiding snel en zonder pauze ongeveer 30 x in-, en uit te ademen. Bij de 30e keer houd je vast tot je de adem prikkel voelt. Dan adem je in en houd je de adem weer vast. Dit herhaal je dan zo’n 6 keer. Dit is behoorlijk intens. Je bent je brein door je ademhaling signalen aan het geven dat er stresst is of wel gevaar. Je brein reageert hier direct op en dat voel je weer in je lijf.
Er wordt in korte tijd veel zuurstof je lichaam in gepompt waardoor je handen gaan tintelen en je adrenaline of een gevoel van onrust ervaart. Je bent je 100% bewust van je lijf. Na de ademhaling ga je diep en langzaam uitademen. waardoor je spanningen in het lichaam en/of trauma kan loslaten.
Ik kreeg ineens een herinnering van toen ik 4 of 5 jaar oud was en dat ik mij toen eenzaam voelde. Ik heb dit omarmt. De meeste trauma’s hebben volwassene uit de tijd van toen zij kind waren. Hoe mooi is het dat je dit mag en dan kan loslaten.
Na de adem kon iedereen even bijkomen en werd het ijsbad uitgelegd. Voordat je in het water stapt maak je weer bewust contact met je lichaam. Je ademt een keer of 6-8 weer volgens de eerder geleerde methode en stapt dan in het ijsbad. Je ademt een keer diep in en gaat liggen op de uitademing.
Het was mijn beurt en ik dacht op dat moment niet veel. Wendy de begeleidster stond voor mij en ik ging met mijn focus naar binnen. Ik begon met ademen en stapte in het bad. Dit viel nog wel mee.
Ik ademde een keer diep in….. en bij de uitademing ging ik langzaam zitten. Ik ben een kou kleum en toen ik het water omhoog voelde kruipen schoot ik in paniek.
Ik wilde eruit! Maar ik weigerde. Ik wilde keihard gaan janken. Het soort huilen dat je als kind deed met hikken en stoten en die uiteindelijk uitmondt in hyperventileren. En dat is exact wat er gebeurde. Niet het huilen maar wel het hyperventileren.
Mijn adem stokte en mijn buik verkrampte waardoor ik niet diep naar mijn buik kon ademen. Totdat ik dacht “kom op, focus”. Ik focuste mij alleen op mijn ademhaling en van snel oppervlakkig ademen lukte het mij om steeds iets langer uit te ademen. En ineens kwam er stilte, ging de storm in mijn hoofd liggen. De mist was weg en ik zag helder. Ik was helemaal in het moment met mijzelf.
Er was rust en die stilte.. interne stilte.. uit het hoofd en in je lichaam. Je ervaart de stilte die je zoekt en je herinnert je dat die stilte van binnen zit. Mijn lichaam ging zich ontspannen en ik genoot.
Ik moet zeggen dat ik mijn armen instinctief boven het water hield. Je hebt je handen op je borst als je ligt. Mijn begeleidster vroeg of ik mijn handen wilde laten zakken… Shit.. dat wilde ik niet maar ik dacht ook.. ‘ik ben hier nu toch dus what the hack’. Langzaam stak ik mijn armen uit en onderwater tussen de botsende ijsblokjes.
Ik heb er 2 minuten ingezeten en dat was het maximale dat mocht. Na het ijsbad deed je samen met je begeleider een langzame warming-up om het bloed weer op gang te brengen. Ik ben blij dat ik het heb gedaan. Ondanks alle trucjes van mijn ego om af te zeggen en niet te gaan. Ontspanning is tegenwoordig een luxe die we allemaal bij ons dragen.
Als je het gevoel hebt altijd maar ‘aan’ te staan dan is een ijsbad een middel om acuut uit je hoofd te komen. Het is spannend, het is oncomfortabel maar o zo de moeite waard om het een keer te proberen. Het is heerlijk om jezelf uit te dagen want je bent in zoveel meer instaat dan je denkt. En je bent meer dan de moeite waard om jezelf die stilte en rust te gunnen. Als je ontspannen bent leer jij je kind ook om ontspannen te zijn. Zorg goed voor jezelf en je brein.
Copyright © 2024 Slaaapie. All Rights Reserved.
